60 lat harcerskiego krótkofalarstwa w Płocku

W 1994 roku minęło 60 lat od uruchomienia pierwszej w Płocku amatorskiej radiostacji krótkofalowej. Zaczątkiem działalności harcerzy - krótkofalowców w Płocku było utworzenie Harcerskiego Ośrodka Przysposobienia Wojskowego Radiotelegraficznego (HOPWR) przy Komendzie Żeglarskiego Hufca Harcerzy w Płocku w 1933 r. Inicjatorem powstania i rozwoju krótkofalarstwa w Płocku był przedwojenny Komendant Żeglarskiego Hufca Harcerzy w Płocku hm Ładysław Żelazowski.

 

Uruchomienie harcerskiej radiostacji nastąpiło w dniu 29 kwietnia 1934 roku z okazji Dni Harcerstwa w Płocku. Początkowo radiostacja harcerzy otrzymała znak wywoławczy SP1GW, który wkrótce zamieniony został na SP1IJ.

 

HOPWR w Płocku posługiwał się też znakiem wywoławczym SP2RG.

 

W lipcu 1935 roku płoccy harcerze uczestniczyli w Międzynarodowym Zlocie Harcerzy w Spalę z okazji 25-lecia harcerstwa w Polsce, gdzie w warunkach terenowych eksponowali swoją radiostację SP1IJ.

 

Wobec wzrostu zainteresowania krótkofalarstwem w styczniu 1936 r. powstał w Płocku Oddział Polskiego Klubu Radio Nadawców (PKRN). Hm Ładysław Żelazowski został wybrany na członka ZG PKRN i powierzono mu opiekę nad Oddziałem w Płocku.

 

Wybuch wojny przerwał legalną działalność harcerzy - krótkofalowców i w czasie okupacji hitlerowskiej powstał w Płocku Tajny Hufiec Harcerzy. Działalnością Tajnego Hufca Harcerzy kierował hm Edward Wyszyński. Działalność THH w Płocku polegała na nasłuchu wiadomości radiowych przez odbiorniki potajemnie wykonane i ukryte przez harcerzy, a następnie powielanie i rozpowszechnianie tych wiadomości w okręgu płockim. Odbierano i kolportowano wiadomości radia francuskiego z Tuluzy i angielskiego z Londynu.

 

Za tę działalność wielu członków Tajnego Hufca Harcerzy było aresztowanych przez gestapo i straconych, niektórzy przeżyli obozy i doczekali wyzwolenia.

 

Po wojnie dopiero w 1968 roku doszło do wznowienia działalności harcerzy - krótkofalowców w Płocku. Z inicjatywy przebywającego tam hm Jerzego Pułjana SP5JO powstał Harcerski Klub Krótkofalowców przy Technikum Elektrycznym, przeniesiony następnie do płockiej filii Politechniki Warszawskiej, gdzie otrzymał pomieszczenia na swoją działalność w studenckim akademiku przy ul. Dobrzyńskiej.

 

Po zarejestrowaniu w październiku 1968 roku w ZOW PZK w Warszawie, Harcerski Klub Krótkofalowców w Płocku otrzymał znak wywoławczy SP5ZBA i przeprowadził pierwszą powojenną łączność radiową w paśmie 3,5 MHz (4 lipca 1970 r.).

 

Harcerski Klub Krótkofalowców był jednym z aktywniejszych klubów w Płocku i skupiał w tym czasie większość tutejszych nadawców i nasłuchowców (SP5JO, SP5AUH, SP5BAW, SP5ILP, SP5HQZ, SP5EVW, SP5CPE, SP5LGS, SP5LRE, SP5DYB).

 

Działalność klubu rozwijała się intensywnie do stanu wojennego w 1981 roku. Po jego wprowadzeniu działalność klubu zanikła na kilka lat, a założyciel klubu hm Jerzy Pułjan SP5JO wyjechał na stałe z Płocka do Warszawy.

 

W 1987 roku z inicjatywy hm Benedykta Sandomierskiego SQ5AZB Harcerski Klub Krótkofalowców SP5ZBA reaktywował swoją działalność przy Mazowieckiej Spółdzielni Mieszkaniowej w Płocku, gdzie otrzymał na swoją działalność dwa pomieszczenia. Do klubu został! zakupiony nowy transceiver TS-520 oraz uruchomiono nadajnik R-3001 na pasmo UKF. Znak SP5ZBA znów stał się słyszalny w SP.

 

Wyróżniającym akcentem działalności hm Benedykta Sandomierskiego SQ5AZB było, wraz z grupą płockich krótkofalowców, uruchomienie w grudniu 1994 roku przy Harcerskim Klubie Krótkofalowców SP5ZBA pierwszego płockiego przemiennika UKF SR5P, z którego korzystają krótkofalowcy z Płocka i ościennych województw.

 

Dla upamiętnienia 60-lecia działalności płockich harcerzy - krótkofalowców została wydrukowana i jest rozsyłana okolicznościowa karta QSL SP5ZBA z reprodukcjami pamiątkowych zdjęć i krótką informacją historyczną.

 

Kolegom z Harcerskiego Klubu Krótkofalowców w Płocku życzymy dalszego pomyślnego rozwoju i zadowolenia z działalności krótkofalarskiej!

 

Jerzy Fijołek SP5GBM

Źródło: Krótkofalowiec Polski Nr 5 / 1995 r., s.43-44